Λέω να μείνω στη στεριά
ώσπου να ψυχθεί το πέλαγος
κι οι φουρτούνες των γλάρων
να μαθητεύσουνε στα ξάρτια
τουρανού μου
χάνοντας ώρες στα βουνά κελαηδώ
πετώντας μες στην κάμαρη αγγίζω
βρυσούλες κρυμμένες σε πλαγιές
γεμάτους πεταλούδες κάμπους
δάση με γκρι βελανιδιές και ίσκιους.
Κι όταν τα έλατα χυμώσουν
και ζαλιστεί ο γητευτής
πάρτε παλέτες με στολίδια
και βάφτε τις θάλασσες με μπλε
με χρώμα που δεν είδε ακόμη
ούτε κι εσείς, ο ποιητής.
του κουτρουλη ο γαμος και χωρις καλεσμενους
ΑπάντησηΔιαγραφή