Αναζητώντας ιδανικά
χάνεσαι μέσα σε καταπιώνες
που σου υπόσχονται ανύψωση.
Φτύνεις έπειτα τα δόγματα
μαζί με του σκουλήκι
που με το μήλο δάγκωσες
και κλείνεις όλες τις πόρτες
γιατί είναι χειμώνας και κρυώνεις.
Ο αγώνας για την ευτυχία
συνεχίζεται μέχρι τη λύτρωση
που χαρίζει ο θάνατος της συνείδησης.
Αν οι άνθρωποι σ'αγαπούν
μην τους αφήσεις να φύγουν,
δως τους μια τρίχα απ'την ψυχή σου.
Ίσως λάβεις τούφες.
'Εχει σχολιαστεί - θυμάμαι- καυστικά και με πικρόχολη διάθεση από τον Κώστα Π.
ΑπάντησηΔιαγραφήμε μονο μια τριχα μην περιμενεις και πολλα.εδω αλλοι δινουν ολη την τριχοφυια τους και παλι οι αλλοι ζητουν και δερμα για να φτιαξουν παλτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήισως λαβεις τρουφες,ναι.μπαγιατικες.