Κουκλίτσα
Με ματόκλαδα που σέρνουν το μαστίγιο
Με καλείς να πάμε τώρα στη Μεσόγειο
Δε επέδρασες ποτέ μου εις την τρέλα τους
Με τσιμπάς κι αφήνεις πούδρα στο μελάνι μου.
Τεχνικές μου λες θα μάθω στα προγράμματα
Κι ύστερα πέφτεις κοιμάσαι μες στα κλάματα
Κι ως που έρθει καλοκαίρι ονειρεύομαι
Ιδρωμένες μας στιγμούλες πεπονόφλουδες.
Αύριο φεύγουμε για Ρώμη και Βατικανό
Θα μας πάει τ’ αεροπλάνο κι ύστερα ταξί
Στο χειμώνα που περνιέται για δερβέναγας
Απαντάμε με ρουκέτες και τορπιλισμό
Μες στα μαύρα μας τα τσόφλια και τις αγριελιές
Ανακάλυψαν ιδέες που επαίνεσαν
Κοίταξε μου τον αυχένα μήπως και πληγεί
Από τις βολές των άστρων, του διάττοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου