‘Ο Τοτινός Άρχοντας’

Άρχισε με τη μύτη στον αστράγαλο.
Μύρισε άνοιξη και συνήλθε λιγάκι.
Ύστερα χάρισε στο αδερφάκι του
Λίγο δηλητήριο κι έφυγε τρέχοντας.

Οι άφωνες δεσποινίδες του διπλανού τετραγώνου,
Σαθροί γίγαντες σε παρκόμετρα ακριβείας,
Ασχήμυναν τις ημερήσιες προβλέψεις
Του κυρ-Μιχάλη, του αστρολόγου,
Ναι, αυτού του σαρδανάπαλου, του φετιχιστή.

Εμένα πιο πολύ απ’ όσα μέχρι τώρα
Έχω δει, ακούσει και μυρίσει
Μου αρέσουνε τα χτυπήματα της κατσαρόλας
Στα άκρα των πολύπαθων γειτόνων
Αυτών που μας κρεμάσαν σκουλαρίκια
Για να ντυνόμαστε το σούρουπο μακρινοί
Συγγενείς.

Αλλήθωρος όπως πάντα μας επισκέφτηκες
Τρελούτσικε συνοδοιπόρε με το
Σφυροδρέπανο .
Σε προσβάλλουνε για
Απόψε οι σάτυροι του παρελθόντος
Άντε για ύπνο. Άντε γεια.
Η ομάδα σου
Αξίζει δύο σακούλες μέντα,
Ένα πουγκί υδρογονάνθρακα
Και λίγο ηλιόσπορο.

Ότι θέματα
Μας βάλετε για την επόμενη
Συνάντηση θα είναι όμορφα
Και το μαστίγιο άμα ειπωθεί
Φραγγέλιο δε θα το κατανοήσουμε.

Είμαστε μακριά νυχτωμένοι.

Σαν Τα εγγόνια σας.