Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Καραβάκι

Λέω να μείνω στη στεριά
ώσπου να ψυχθεί το πέλαγος
κι οι φουρτούνες των γλάρων
να μαθητεύσουνε στα ξάρτια
τουρανού μου
χάνοντας ώρες στα βουνά κελαηδώ
πετώντας μες στην κάμαρη αγγίζω
βρυσούλες κρυμμένες σε πλαγιές
γεμάτους πεταλούδες κάμπους
δάση με γκρι βελανιδιές και ίσκιους.
Κι όταν τα έλατα χυμώσουν
και ζαλιστεί ο γητευτής
πάρτε παλέτες με στολίδια
και βάφτε τις θάλασσες με μπλε
με χρώμα που δεν είδε ακόμη
ούτε κι εσείς, ο ποιητής.

1 σχόλιο:

  1. θελει λιγη παιδευση ακομα.
    απο τη μεση και μετα αποπροσανατολιστηκε το καραβακι.θυμισε και μηλιωκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή