Κοινωνία και ψυχή

…Άλογα βηματίζουν στις μαρμαρυγές,
υγρασία παντού εκτός από μέσα μας.
Φύλακες προχωρούσαν δείχνοντας την επιφάνεια
σε μία οδό που κι ας ήταν ανηφόρα
ποτέ δεν την έφτανες, ποτέ!
Χαρίσαμε τους εαυτούς μας στο πέλαγος,
ανταλλάξαμε τα χέρια με το πρόσωπο,
το φόβο μας με την άνοιξη…
θαρρείς και περίμενε ο αδελφός τον ήλιο
και μέχρι να ζήσουμε ακούστηκε
ο χαριτωμένος θόρυβος, ήχος λιτός,
κάτι σαν παφλασμός την ώρα που έδυες.
…Κοίταξε να σαστίσεις χωρίς απίθανες στιγμές.
Διάλεγε την αλήθεια προτού.