ναι ξέρω, η πρώτη αντίρρησή σας είναι πως οι σκέψεις παράγουν λέξεις ...παρόλα αυτά θυμηθείτε αφενός πως ο κόσμος υπάρχει και ανάποδα κι αφετέρου πως μόνο άμα τον μοιραζόμαστε υπάρχει, οπότε πρέπει να συμφωνήσετε πως το ένα φέρνει το άλλο! τι άλλο; α! ναι: ζούμε μια δόκιμη εποχή
Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010
‘Ποιος μας κρίνει;’
σα μελάτο αυγό με μουστάρδα και κέτσαπ λουσμένη στο θολό ασπράδι μιας γριάς κότας νιώθω τη φαντασία μου.
Είναι γόνιμη ή στείρα κύριε δάσκαλε; Κύριε ψυχίατρε; Κύριε διοικητά;
αν δεν την ρουφηξει ο ασπλαχνος καιρος,θα μεινει αγεννητη,κυριε καθηγητα!
ΑπάντησηΔιαγραφή