Ήρθε να δει το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας.
Ήτανε χοντρούλης, μα δυνατός.
Κοκκινομύτης, ζεστός.
Είπε στους γείτονες λόγια πολλά κι ευχές.
Η μούρη του φανέρωνε σπάταλη πίκρα.
Χώθηκε στα μαξιλάρια μας
τα κόκκινα κι έκλαψε…
Πάντως, ο περισσότερος κόσμος τον έψαχνε!
προσωπικα προτιμω τη γιαγια με τα ξυλα.πιο σκληρη,πιο παραστατικη ,ρε παιδι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή