ναι ξέρω, η πρώτη αντίρρησή σας είναι πως οι σκέψεις παράγουν λέξεις ...παρόλα αυτά θυμηθείτε αφενός πως ο κόσμος υπάρχει και ανάποδα κι αφετέρου πως μόνο άμα τον μοιραζόμαστε υπάρχει, οπότε πρέπει να συμφωνήσετε πως το ένα φέρνει το άλλο! τι άλλο; α! ναι: ζούμε μια δόκιμη εποχή
Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010
‘Φουσκάλες’
Στον καφέ, στο δέρμα που κάηκε. Στις πατούσες, στην ομελέτα. Και στη σαπουνάδα. Μέχρι και η γεύση μου Τις κουβαλάει στιγμές. Περίεργα σκέρτσα το νερό κι ο αγέρας!
πρεπει να ναι εκλεπτυσμενος ο ουρανισκος σου και γαργαλιαρικη η ποδαγρα σου.ποσο δυσκολα θα αντεχες εναν χειμωνα η μια δυναμη κατοχης!
ΑπάντησηΔιαγραφή